h

Blog alle

26 maart 2020

Bedankt

Min of meer opgehokt lezen we veel de laatste tijd. Natuurlijk overheerst het dagelijkse nieuws over het virus. Iedereen denkt het zijne en deelt het op de sociale media. Ik zie hiervan maar een klein stukje, want ben alleen actief op Facebook, het ouwe lullen medium volgens mijn zoons. Er zijn grofweg vier soorten reacties te zien. Mensen die het eens zijn met de maatregelen en willen dat ze gehandhaafd worden; zij die argumenteren voor een complete lock down, omdat de maatregelen massaal genegeerd worden; mensen die zich in allerlei bochten wringen om toch te doen wat ze willen en een kleine groep die het allemaal maar onzin vindt, de Bolsonaro's onder ons zeg maar. De eerste twee zijn de grootste groep en leveren, afgezien van de discussie of we compleet op lock down moeten, de minste problemen op. Wat mij betreft valt de laatste groep keihard door de mand, geen anti-virale zalf aan te strijken. Dit zijn die lui die discussies aangaan met winkelpersoneel vanwege het verplichte karretje, of massaal naar het strand trekken. En bedankt hé. Zonder de corona zijn het de bumperklevers, klimaatontkenners, proleten.  Hopeloos, alleen keihard aanpakken helpt. De kronkelaars zijn van een andere orde en daardoor interessant. Ze zijn creatief, zoekend naar mogelijkheden, altijd op zoek naar de mazen, het eigen voordeel, de eigen zin doordrijven. De schijters die nu met een complete rol hun billen kunnen afvegen, aandelen dumpers, mondkapjes zwendelaars en hamsteraars. Ze staan er ondertussen niet bij stil dat noodmaatregelen niet fijnmazig kunnen zijn, dat we de polder- en gedoogcultuur die we zo zijn gewend even moeten vergeten.

Het is nu gelijke monniken, gelijke kappen, allemaal dezelfde grijze pij. Collectivisme in plaats van Individualisme, een teneur die ik ook in diverse redactionele en politieke commentaren lees. Een grote uitdaging in een land vol individualisten. Ik heb ooit geleerd dat sterke eigenschappen tegelijk ook je valkuilen zijn en nu blijkt waar we in zijn doorgeschoten. Jimmy Dijk wist het goed te benoemen in een opiniestuk in de kant. Wij lopen nu in de valkuilen van neoliberalisme en globalisatie, helemaal mee eens. Ik vraag me alleen af om het nu de tijd is om je gelijk te halen. Al te makkelijk kan het verwijt gemaakt worden van het politiek willen scoren over de ruggen van de slachtoffers. De tijd van verandering is nog niet aangebroken, pas als de crisis voorbij is kunnen we evalueren en conclusies trekken. Ik las een nogal smalend commentaar van een econoom die er niet op rekende dat deze crisis tot grote veranderingen zou leiden, immers na de financiële crisis van 2008 was het ook weer business as usual. Dit is een duidelijke vingerwijzing dat het huidige sentiment niet blijvend hoeft te zijn. Gelijk hebben is niet gelijk aan gelijk krijgen, dus wat mij betreft houden we ons kruid nog even droog.

En mag ik ook mijn dank uitspreken voor al die toppers waar we nu zo zwaar op leunen? De SP zal jullie ook na deze crisis niet vergeten, dat deden we immers voor die tijd ook al niet.

Lees verder
10 maart 2020

Sociale draaideur

Over een jaar zijn er nieuwe Tweede Kamer verkiezingen. Het is nu al te merken. Er is wat meer reuring binnenskamers in het Torentje, de coalitiepartijen slaan al aan het profileren. Ook de oppositie is aan het messen slijpen. De rechter vleugel speelt tot nu toe de bekende melodie. Op links is er veel meer te melden. Er gaan stemmen op voor nog meer samenwerking, zelfs fusie, waarbij vooral Groen Links en PvdA worden genoemd als mogelijke partners. Is de SP nog te links voor de voorheen sociaal liberalen? Het is opvallend dat de PvdA voor de verkiezingen als SP light in de spotlights kwam, maar in de Rutte-kabinetten ruimhartig steun heeft geboden aan de uitvoering van puur neoliberaal beleid.
Deze week stapten enkele PvdA partijprominenten door de draaideur en kwamen er  in een rood sociaal boetekleedje weer uit. Men had grote fouten gemaakt. Zo hadden de sociale werkplaatsen niet op slot gezet moeten worden, het leenstelsel was fout, de verhoging van de AOW te snel, de bezuinigingen te ingrijpend, kortom, men was te "wild" bezig geweest en moest weer terug naar de sociaal democratische roots. Ja, inderdaad, men was wel erg "wild" enthousiast geweest over de zegeningen van de  vrije markteconomie. Maar ingegeven door het desastreuze zetelverlies bij de vorige verkiezingen en de onrust en chaos binnen de publieke sector is dat enthousiasme flink bekoeld.

Lees verder
4 februari 2020

Allemaal naïevelingen

Wat zijn we toch een dom volkje, alleen weten we het niet van onszelf. We leven er maar op los en doen en denken heel domme dingen. We hebben daarom mensen nodig die de vinger op de zere plek, in dit geval onze hersenpan, leggen en ons van onze dwalingen genezen. En gelukkig is ons land gezegend met dergelijke figuren. Zo waarschuwde ene Willem Meiborg al in 1963 voor de gevolgen van bodemdaling door de gaswinning in Groningen. Longartsen Wanda de Kanter en Pauline Dekker waarschuwen ons voor de sjoemelsigaret, die juist kinderen extra snel verslaafd moet maken. Helaas zijn er velen die, net als zij, werden als roependen in de woestijn, of postuum (met een monument) hun gelijk gekregen. En nu is er een prominente politicus die gelijk per tweet (heel populair tegenwoordig) de koe bij de horens heeft gevat door ons keihard de waarheid te vertellen.We zijn een stelletje kinderlijke naïevelingen! Ja, u ook! Zei men nog wel eens zoiets als: "Dat was een beetje dom" (Maxima), dat betrof alleen nog het kleine Koninklijke deel van onze bevolking. Volgens deze politicus is ons gehele volk van de ratten besnuffelt, althans dat deel dat niet lid is van de momenteel grootste ledenpartij van ons land. Konden we ons eerst nog gewoon druk maken over "Kut Marokkanen", die we toch niet tegenkwamen in ons witte wijkje, of op ons witte schoolplein, tegenwoordig komen ze je zelfs lastigvallen in de trein en dan niet met aso gedrag, nee erger, ZE KOMEN JE KAARTJE CONTROLEREN! "Ze" dringen overal door in onze samenleving. Straks staan ze nog voor de klas, of worden hoogleraar, of minister-president. Dat is toch niet de bedoeling? Het werd hoog tijd dat de heer Baudet ons op deze afschuwelijke ontwikkeling is komen wijzen. Help, de multi-culti samenleving komt er toch nog aan! Red ons Thierry en stuur  ondertussen die klimaat-gekkies het bos in!

Lees verder
10 januari 2020

Ontframen

Je kent framing?
Het is Nengelands voor het typeren van, bv, een politieke partij. Let wel, om die andere partij ongunstig te doen afsteken. De SP heeft daar last van, en we doen het zelf ook.
Zo zijn wij populistisch, roepen dus wat het “volk” wil horen, zijn overal op tegen en verjubelen zuur verdiend geld, terwijl wij liberalen als loopjongens van de multinationals afschilderen.

Stereotypen zijn makkelijk.
Ze versimpelen ons zo vaak te gecompliceerde leven. Door Klimaatverandering Klimaatgekte te noemen, is het makkelijker te negeren en kun je lekker 130 blijven rijden met je bolide.
Vooral op sociale media is de nuance er te zoeken en framen we wat af.

Toch kunnen we elkaar in het dagelijks leven nog steeds vinden.
In de straat, de wijk, de stad.
Daar komen we elkaar tegen, kunnen elkaar in de ogen kijken en samenwerken, ondanks de verschillen.

Lees verder
7 oktober 2019

GEEN GEZEIK!

Na vier maanden rondzwerven op zee, mag ik me bijna wel weer voorstellen. Gelukkig is er overal langs de Europese kusten wel internet, dus blijf je wel een beetje bij met het wel en wee in ons Kikkerland en in Assen.
Zo was ik verbijsterd over het vertrek van Martine uit de fractie. Jammer voor haar en voor ons, want wat kun je als éénvrouwsfractie in de Raad betekenen? Als ze met voorkeursstemmen was gekozen had ze nog een beetje recht van spreken gehad, maar nu is het puur kiezersbedrog. Basta! en nu naar de actualiteit.

We hebben net weer het politieke hoogtepunt van het jaar beleefd, Prinsjesdag.
Het gaat goed met Nederland, met de nodige mitsen en maren. Politieke commentatoren noemden de algemene beschouwingen tam, met weinig ketelmuziek van de oppositie partijen. Wat opviel was de eensgezindheid van links aan de interruptiemicrofoon, ze hadden dan ook een gezamenlijke tegenbegroting ingediend. Het wordt zo langzamerhand wel duidelijk. De vrije markt, waarin Klaas Dijkhof zijn geloof nog maar eens uitsprak, is niet zaligmakend, daar zijn zelfs de meest verstokte liberalen achter gekomen, nou ja, afgezien van Baudet en consorten. Hoewel electoraal flink afgestraft, boekte de SP winstpunt na winstpunt, hoe bizar wil je het hebben.

Lees verder
21 maart 2019

Voor de troepen uit

Bent u zich ook achter de oren aan het krabben? Goed verhaal, , frisse partijleider, een landelijk ingestoken mooie campagne, op de valreep nog een knieval van de coalitie voor onze anti-markt benadering in de zorg en weer achteraf gelijk gekregen, bedankt! De referendumoproep aan de kiezers heeft gewerkt, de coalitie is afgedroogd, alleen niet door ons.............

Wij zijn procentueel de grootste verliezer, ook nu de definitieve uitslag er nog niet is, kunnen we zeggen dat we zijn gehalveerd, misschien nog erger. Ik las een eerste reactie van Tiny Kox. Deze verkiezingen gingen niet over SP onderwerpen? Pardon? Rechtvaardige verdeling van de lasten van de energietransitie, grote vervuilers dragen niet voldoende bij, geen onderwerp in onze campagne? We gingen hierin samen met Groen links, wel winnaar. Migratie niet ons onderwerp, met een groot deel van onze achterban in wijken waar ze de grootste problemen ondervinden door migratie, dan zou het toch ons hoofditem moeten zijn, denk je, waarom waren het dan niet onze verkiezingen?

Er is onvrede, er is angst, onzekerheid, juist in dat deel van onze samenleving dat op het bestaansminimum leeft. Juist daar heeft de SP zich traditioneel juist voor ingezet, maar in plaats van een ruk naar links, zien we juist het tegenovergestelde gebeuren.

Je gaat dan denken. Gelooft men niet meer in een andere, eerlijker, wereldorde, of is men te bang om te verliezen wat men heeft? De Schotten waren destijds te bang om uit het Verenigd Koninkrijk te stappen, niet omdat ze niet onafhankelijk wilden worden, maar bang voor banen en pensioenen. Nu met de Brexit ellende hebben ze spijt.

De Amerikanen waren het zat uitgebuit te worden door een steeds rijker en sterker wordende elite en kozen juist voor een steenrijke persoon, die zijn hele leven niets anders heeft gedaan dan dat.

Lees verder
26 februari 2019

Het referendum is dood, leve het referendum

Lastig toch, mondige burgers. Nog lastiger, activistische burgers, burgerlijk ongehoorzame burgers. Vooral voor bestuurders die ver van die burgers af staan. Hun zorgen niet begrijpen, of er niet van willen horen, omdat het niet in hun belang is. Het is een kip en ei verhaal. Hoe dover het bestuur, des te harder roepen de burgers. Er was eens een referendum, de uitslagen kwamen zo slecht uit, dat het zo snel mogelijk de nek werd omgedraaid. Nu gaat het om de provinciale verkiezingen en indirect om de samenstelling van de 1e kamer. Meer dan de helft van de kiezers trekt onverschillig zijn schouders op en neemt niet de moeite te stemmen. Het provinciale staat ver van je af, denken ze. Het gaat om ruimtelijke ordening, onderhoud van wegen en kanalen, dingen die ongeacht de kleur van het bestuur immers toch wel gebeuren. Toch is dat maar ten dele waar. De provincie beheert bijvoorbeeld een flinke subsidiepot. Gaan we dat aan ijsbanen besteden, of aan sociale projecten. Gaan we voorrang geven aan burgerinitiatieven of aan projectontwikkelaars bij de afbouw van fossiele energie? We hebben een commissaris van de koning die met de botte bijl de sociale werkplaatsen sloopte, sociaal tegenwicht is in Drenthe dan ook meer dan gewenst.

Lees verder
18 januari 2019

Klimaattomaat

Is het u ook opgevallen? Nu de klimaatmaatregelen steeds duidelijker worden, wordt er ook steeds meer tegen geageerd. Niet alleen uit de hoek van de klimaatontkenners, maar ook door wetenschappers, die juist voor maatregelen zijn. Politiek gaat het rommelen. Klaas Dijkhof liet maar weer eens een milieuonvriendelijke ballon op. Eerlijk gezegd weet ik het niet meer. Er komt nu zoveel op ons af, dat we, net als bij de gasproblematiek in Groningen, in een bestuurlijk impasse dreigen te raken. De eerste vraag die zich in Nederland vanzelfsprekend aandient is: Wie gaat dat betalen? U en ik vrezen, de bankencrisis in gedachten, al weer het ergste.

Een greep uit de klimaatdiaree die over ons wordt uitgestort: Met windmolens en zonne-energie gaan we nooit onze energiebehoefte dekken. Zonneparken gaan ten koste van kostbare landbouwgrond. Ons elektriciteitsnet kan het niet aan. Elektrische auto's zijn helemaal niet klimaatvriendelijk en alleen beschikbaar voor rijken. Het armste deel van onze bevolking kan de energietransitie niet betalen. Gas is helemaal niet milieu-onvriendelijk . Warmtepompen zijn te duur en niet effectief gedurende de winter..........................

Lees verder
1 januari 2019

2019

Een goed 2019 allemaal, in één van de gelukkigste landen op deze aardbol. Voor de jaarwisseling wenste onze voorzitter ons nog een  strijdbaar jaar. Ik dacht even, wat is er nog te strijden in dit gelukkige land? Slaan we door ons taalgebruik de plank misschien mis? Wie spreken we nog aan met termen als rechtvaardigheid en eerlijk delen? We zijn immers allemaal tevreden. Nou ja, een handjevol gele hesjes kwam wat morrend hier en daar samen, maar die mensen zijn pas gelukkig als ze wat te zeuren hebben, weer een paar lui gelukkiger dan ze al waren, toch?  Nou..... ook in ons o zo gelukkige landje is nog genoeg te doen. Las u ook dat KPN iets heeft bedacht om de CAO te ontduiken en dat ze ons verzekerden dat het allemaal legaal was? Dat ze bij dat bedrijf  nog steeds niet door hebben dat legale diefstal  gewoon fout blijft, omdat je werkers niet waardeert en aandeelhouders, die niet werken wel. Dat multinationals weigeren belasting te betalen, heel legaal allemaal hoor, want waar heb je anders dure fiscalisten voor, maar de bestuurders nog steeds niet door hebben dat ze ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid hebben? ING bijvoorbeeld, Shell, Unilever? Dus 2019 het jaar van werkelijk maatschappelijk verantwoord ondernemen! Afgesproken? Mwah, voor de zekerheid zou ik toch maar lid worden van een vakbond èn een rood SP hesje klaar leggen in de kast. Het mag wat mij betreft wel wat minder zuur bij ons het komende jaar. Natuurlijk, we zijn geschokt door al het onrecht, maar we kennen het gezegde: C’est le ton qui fait la musique. Dus als de muziektop in de tweede kamer wordt bepaald, dan doen we gewoon mee, desnoods met heavy metal alla Emile en zijn we wat minder geschokt en leggen we met wat meer humor de vinger op de zere plek. Krijgen we nòg meer leden erbij. Een vrolijk èn rechtvaardig 2019.

Lees verder
4 november 2018

De BV Nederland

Een land besturen als een onderneming. Aanhangers van de Neoliberale politiek noemen ons land dan ook graag een BV. Het machtigste land ter wereld als sch(tw)itterend voorbeeld. Nu kan ik als neosocialist een ideologisch verhaal beginnen over de voor- en nadelen van een dergelijke visie en in navolging van Marijnissen en Roemer een trits tegenargumenten aan kunnen voeren, maar dat hoeft helemaal niet! De uitvoerders van de Nederland BV politiek bewijzen zelf hun ongelijk, keer op keer. De voorbeelden zijn zo langzamerhand niet aan te slepen. Terwijl ondernemingen zich bezinnen op hun maatschappelijk rol binnen de samenleving en de eerste, zij het nog wat wankele, stappen zetten op het gebied van maatschappelijk- en duurzaam ondernemen, hanteert deze regering nog de lijn van de keiharde kapitalistische markteconomie, die uitgaat van zelfregulering. Als je iets maakt of een dienst aanbiedt waarvan de vraag verminderd, of te duur wordt, donder je gewoon om. Je hebt geen bestaansrecht meer, maatschappelijk belang of niet. Met de invoering van de marktwerking, geldt dit ook voor de zorgsector. Dus laat de VVD minister Bruins ziekenhuizen omvallen en reduceert het maatschappelijk belang tot 'een stapel stenen', verliesgevende stenen, dus overbodig. Hoezo maatschappelijk verantwoord ondernemen? De verontwaardiging was groot. Zo groot, dat je je gaat afvragen of veel kiezers zich realiseren wat de maatschappelijke consequenties zijn van hun stemgedrag. What you see is what you get! Er stromen wat mij betreft teveel krokodillentranen. Studenten met hoge schulden, de piepende en krakende publieke sector, de malaise in de zorg, het was allemaal te voorzien. Zolang we in meerderheid neoliberaal stemmen gaat het gewoon zo door. Waren er met een nationaal zorgfonds geen ziekenhuizen omgevallen? Ook onder een andere regime is er vast ook herverdeling van zorg nodig, maar ik weet wel zeker dat er geen patiënten van de één op de andere dag hadden moeten worden verplaatst en zorgpersoneel zonder loon op straat was komen te staan. Dat zijn namelijk de wetten van de markt. Een maatschappij puur afgestemd op winstbejag. Wat een armoe! Wen er maar aan, of stem sociaal!

Lees verder

Pagina's

U bent hier