h

Blog Jelle Hofstra

7 oktober 2019

GEEN GEZEIK!

Na vier maanden rondzwerven op zee, mag ik me bijna wel weer voorstellen. Gelukkig is er overal langs de Europese kusten wel internet, dus blijf je wel een beetje bij met het wel en wee in ons Kikkerland en in Assen.
Zo was ik verbijsterd over het vertrek van Martine uit de fractie. Jammer voor haar en voor ons, want wat kun je als éénvrouwsfractie in de Raad betekenen? Als ze met voorkeursstemmen was gekozen had ze nog een beetje recht van spreken gehad, maar nu is het puur kiezersbedrog. Basta! en nu naar de actualiteit.

We hebben net weer het politieke hoogtepunt van het jaar beleefd, Prinsjesdag.
Het gaat goed met Nederland, met de nodige mitsen en maren. Politieke commentatoren noemden de algemene beschouwingen tam, met weinig ketelmuziek van de oppositie partijen. Wat opviel was de eensgezindheid van links aan de interruptiemicrofoon, ze hadden dan ook een gezamenlijke tegenbegroting ingediend. Het wordt zo langzamerhand wel duidelijk. De vrije markt, waarin Klaas Dijkhof zijn geloof nog maar eens uitsprak, is niet zaligmakend, daar zijn zelfs de meest verstokte liberalen achter gekomen, nou ja, afgezien van Baudet en consorten. Hoewel electoraal flink afgestraft, boekte de SP winstpunt na winstpunt, hoe bizar wil je het hebben.

Lees verder
21 maart 2019

Voor de troepen uit

Bent u zich ook achter de oren aan het krabben? Goed verhaal, , frisse partijleider, een landelijk ingestoken mooie campagne, op de valreep nog een knieval van de coalitie voor onze anti-markt benadering in de zorg en weer achteraf gelijk gekregen, bedankt! De referendumoproep aan de kiezers heeft gewerkt, de coalitie is afgedroogd, alleen niet door ons.............

Wij zijn procentueel de grootste verliezer, ook nu de definitieve uitslag er nog niet is, kunnen we zeggen dat we zijn gehalveerd, misschien nog erger. Ik las een eerste reactie van Tiny Kox. Deze verkiezingen gingen niet over SP onderwerpen? Pardon? Rechtvaardige verdeling van de lasten van de energietransitie, grote vervuilers dragen niet voldoende bij, geen onderwerp in onze campagne? We gingen hierin samen met Groen links, wel winnaar. Migratie niet ons onderwerp, met een groot deel van onze achterban in wijken waar ze de grootste problemen ondervinden door migratie, dan zou het toch ons hoofditem moeten zijn, denk je, waarom waren het dan niet onze verkiezingen?

Er is onvrede, er is angst, onzekerheid, juist in dat deel van onze samenleving dat op het bestaansminimum leeft. Juist daar heeft de SP zich traditioneel juist voor ingezet, maar in plaats van een ruk naar links, zien we juist het tegenovergestelde gebeuren.

Je gaat dan denken. Gelooft men niet meer in een andere, eerlijker, wereldorde, of is men te bang om te verliezen wat men heeft? De Schotten waren destijds te bang om uit het Verenigd Koninkrijk te stappen, niet omdat ze niet onafhankelijk wilden worden, maar bang voor banen en pensioenen. Nu met de Brexit ellende hebben ze spijt.

De Amerikanen waren het zat uitgebuit te worden door een steeds rijker en sterker wordende elite en kozen juist voor een steenrijke persoon, die zijn hele leven niets anders heeft gedaan dan dat.

Lees verder
26 februari 2019

Het referendum is dood, leve het referendum

Lastig toch, mondige burgers. Nog lastiger, activistische burgers, burgerlijk ongehoorzame burgers. Vooral voor bestuurders die ver van die burgers af staan. Hun zorgen niet begrijpen, of er niet van willen horen, omdat het niet in hun belang is. Het is een kip en ei verhaal. Hoe dover het bestuur, des te harder roepen de burgers. Er was eens een referendum, de uitslagen kwamen zo slecht uit, dat het zo snel mogelijk de nek werd omgedraaid. Nu gaat het om de provinciale verkiezingen en indirect om de samenstelling van de 1e kamer. Meer dan de helft van de kiezers trekt onverschillig zijn schouders op en neemt niet de moeite te stemmen. Het provinciale staat ver van je af, denken ze. Het gaat om ruimtelijke ordening, onderhoud van wegen en kanalen, dingen die ongeacht de kleur van het bestuur immers toch wel gebeuren. Toch is dat maar ten dele waar. De provincie beheert bijvoorbeeld een flinke subsidiepot. Gaan we dat aan ijsbanen besteden, of aan sociale projecten. Gaan we voorrang geven aan burgerinitiatieven of aan projectontwikkelaars bij de afbouw van fossiele energie? We hebben een commissaris van de koning die met de botte bijl de sociale werkplaatsen sloopte, sociaal tegenwicht is in Drenthe dan ook meer dan gewenst.

Lees verder
18 januari 2019

Klimaattomaat

Is het u ook opgevallen? Nu de klimaatmaatregelen steeds duidelijker worden, wordt er ook steeds meer tegen geageerd. Niet alleen uit de hoek van de klimaatontkenners, maar ook door wetenschappers, die juist voor maatregelen zijn. Politiek gaat het rommelen. Klaas Dijkhof liet maar weer eens een milieuonvriendelijke ballon op. Eerlijk gezegd weet ik het niet meer. Er komt nu zoveel op ons af, dat we, net als bij de gasproblematiek in Groningen, in een bestuurlijk impasse dreigen te raken. De eerste vraag die zich in Nederland vanzelfsprekend aandient is: Wie gaat dat betalen? U en ik vrezen, de bankencrisis in gedachten, al weer het ergste.

Een greep uit de klimaatdiaree die over ons wordt uitgestort: Met windmolens en zonne-energie gaan we nooit onze energiebehoefte dekken. Zonneparken gaan ten koste van kostbare landbouwgrond. Ons elektriciteitsnet kan het niet aan. Elektrische auto's zijn helemaal niet klimaatvriendelijk en alleen beschikbaar voor rijken. Het armste deel van onze bevolking kan de energietransitie niet betalen. Gas is helemaal niet milieu-onvriendelijk . Warmtepompen zijn te duur en niet effectief gedurende de winter..........................

Lees verder
1 januari 2019

2019

Een goed 2019 allemaal, in één van de gelukkigste landen op deze aardbol. Voor de jaarwisseling wenste onze voorzitter ons nog een  strijdbaar jaar. Ik dacht even, wat is er nog te strijden in dit gelukkige land? Slaan we door ons taalgebruik de plank misschien mis? Wie spreken we nog aan met termen als rechtvaardigheid en eerlijk delen? We zijn immers allemaal tevreden. Nou ja, een handjevol gele hesjes kwam wat morrend hier en daar samen, maar die mensen zijn pas gelukkig als ze wat te zeuren hebben, weer een paar lui gelukkiger dan ze al waren, toch?  Nou..... ook in ons o zo gelukkige landje is nog genoeg te doen. Las u ook dat KPN iets heeft bedacht om de CAO te ontduiken en dat ze ons verzekerden dat het allemaal legaal was? Dat ze bij dat bedrijf  nog steeds niet door hebben dat legale diefstal  gewoon fout blijft, omdat je werkers niet waardeert en aandeelhouders, die niet werken wel. Dat multinationals weigeren belasting te betalen, heel legaal allemaal hoor, want waar heb je anders dure fiscalisten voor, maar de bestuurders nog steeds niet door hebben dat ze ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid hebben? ING bijvoorbeeld, Shell, Unilever? Dus 2019 het jaar van werkelijk maatschappelijk verantwoord ondernemen! Afgesproken? Mwah, voor de zekerheid zou ik toch maar lid worden van een vakbond èn een rood SP hesje klaar leggen in de kast. Het mag wat mij betreft wel wat minder zuur bij ons het komende jaar. Natuurlijk, we zijn geschokt door al het onrecht, maar we kennen het gezegde: C’est le ton qui fait la musique. Dus als de muziektop in de tweede kamer wordt bepaald, dan doen we gewoon mee, desnoods met heavy metal alla Emile en zijn we wat minder geschokt en leggen we met wat meer humor de vinger op de zere plek. Krijgen we nòg meer leden erbij. Een vrolijk èn rechtvaardig 2019.

Lees verder

U bent hier