Assen

Er is momenteel maar één nieuwsitem.
Het dagelijkse leven is omgegooid.
Gelukkig hebben we nog geen Brabantse toestanden. Het is stil op straat.
De marktkramen afgezet met linten. In de supermarkt zijn ontsmette karretjes. Echtgenote werkt alleen nog vanuit huis en ik speel voor koffiejuffrouw. Zeilplannen staan in de wacht en misschien komt het er dit seizoen niet meer van.

Ondertussen halen de veiligheidsregio's steeds meer regels uit de kast om duidelijk te maken dat de hoofdregel: "Blijf zoveel mogelijk thuis", voor iedereen geldt.
Ik volg zeilers fora en je merkt dat men creatief is in het bedenken van redenen waarom zij zijn uitgezonderd. Als reactie worden campings en jachthavens gesloten, boten niet meer te water gelaten en zelfs ankerverboden ingesteld.
Het is triest dat het nodig is.

De komende weken, vooral het Paasweekeinde zijn de lakmoesproef of men offers wil brengen voor het algemeen belang.
Is er in onze individualistische maatschappij genoeg gemeenschapszin over om ons door deze crisis te helpen? Er zijn trendwatchers die voorspellen dat de crisis blijvende
gevolgen zal hebben. De publieke zaak krijgt de aandacht die ze verdient.
Cruciale beroepen worden hoger gewaardeerd en we worden minder afhankelijk voor de productie van onmisbare spullen. Welzijn wordt belangrijker dan materiële welvaart. Het idee van concurrentie in de zorg is plots belachelijk , nu alleen samenwerking ons kan redden.
Een SP toekomstperspectief.

Levert deze crisis dan toch nog iets goeds op? De eerdere financiële crisis bracht wel wat verandering, maar het was al gauw business as usual.
Nu met de economische achteruitgang, zal na de crisis de focus liggen op het op gang helpen van de economie. Belangrijk.
Het gevaar is dat de sentimenten tijdens de crisis zullen worden vergeten. De SP zal vol aan de bak moeten om ons deze periode te herinneren. Nu vooral volhouden!