h

Geef angst een stem

21 oktober 2015

Geef angst een stem

Er zit een verweerd stickertje op een elektriciteitszuiltje bij het haventje van Kloosterveen. Onze boot ligt hier voor reparaties en ik gebruik stroom voor de schuurmachine. Elke keer als ik een 50 cent munt in de gleuf stop valt mijn oog erop. De sticker dateert van de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Geef angst en haat geen stem, staat erop. We weten wel op wie we dan niet moeten stemmen. Op zich niks mis mee, of toch wel?

Als we de laatste peilingen moeten geloven, moet de Anti Fascistische Actie weer flink stickers gaan plakken. Hoe komt dat? Zijn er zoveel haters? Dat geloof ik niet. Zijn er veel mensen die angstig worden van de grote vluchtelingenstroom? Ik denk het wel. Angstige mensen moeten niet op een partij stemmen die geen oplossingen biedt, slechts holle retoriek. Grenzen dicht en dan dezelfde toestanden als in Kroatië? Aan de andere kant, geeft men vanuit andere partijen wel een stem aan angstige mensen? Met andere woorden, worden ze gehoord? Saillant voorbeeld van hoe ze in eerste instantie niet werden gehoord zijn de terecht bezorgde bewoners van Oranje. Verder worden ze doodgegooid met informatie over hoe vreselijk het allemaal meevalt. Daar maken we de bewoners van Groningen op een schuddende ondergrond en de mensen in de Veenkoloniën die straks omringd worden door windturbines ook steeds zo blij en onbezorgd mee. Help je mensen van hun vliegangst af door statistieken te overleggen over hoe veilig vliegen relatief gezien wel niet is? Nee, het is deels de angst voor het onbekende. Pas als ze met hun angst worden geconfronteerd, kunnen ze deze overwinnen. Angstige mensen moeten vreemdelingen kunnen leren kennen en zo ervaren dat hun angst ongegrond is. De door de SP gewenste kleinschalige opvang had daarom al lang ingezet moeten worden. Pas nu er opvangtekorten zijn, moeten duizenden mensen die soms al jaren met een verblijfsvergunning in AZC’s verbleven er versneld uit. Al die tijd die aan integratie en het opbouwen aan een zelfstandig bestaan hadden kunnen worden besteed zijn weggegooid.

Als statistieken spreken over te verwaarlozen instroompercentages, afgezet tegen de totale bevolking, maar in jouw buurt ineens honderden vreemdelingen komen te wonen, zeggen die statistieken helemaal niets. Daarnaast is de angst voor de grote instroom van vreemdelingen geen fobie. Zijn we de problemen die zijn aangekaart in het integratiedebat al weer vergeten? Een deel van die angst is daarom gefundeerd en moeten we niet negeren. Haters laten al genoeg van zich horen, maar wie geeft hen die angstig zijn een stem?

U bent hier