h

Migratie

20 april 2015

Migratie

Het staat weer nadrukkelijk op de politieke agenda, nu eens niet door een uitspraak van Wilders. Het lijkt te gaan om bed, bad en brood, maar houdt het verhaal hier op? Ik heb geaarzeld om het onderwerp ter sprake te brengen. Mijn standpunten zijn deels gevormd door mijn werk bij de Naturalisatie- en Immigratie Dienst en mijn tijd als verbindingsambtenaar bij een politieorganisatie ter bestrijding van mensenhandel en mensensmokkel. Mijn kritiek op linkse standpunten, dus ook van de SP, is dat ze net als de rechtse, vaak de nuance missen, of soms ronduit naïef zijn. Ik houd in discussies vaak mijn mond, men wil nuances niet horen, het past niet bij het beeld van de vluchteling dat men heeft.

Ik wil het draagvlak voor de opvang van migranten niet aantasten, alleen om mijn gelijk te halen. Het leunt daarvoor te sterk op het beeld van de “zielige” vluchteling die een beroep doet op onze liefdadigheid, maar elk draagvlak is beter dan geen.

Ik ga die discussie niet voeren waar geen directe tegenspraak mogelijk is. Ik wil het breder trekken, tot daar waar mijn persoonlijke standpunten en linkse ideeën weer samenkomen. Dan zijn bed, bad en brood geen issue meer. Dan moeten we het niet alleen hebben over de tweedeling in eigen land, maar over de verdeling van de welvaart wereldwijd. Toen vlak na de oorlog ons land in puin lag, hebben duizenden Nederlanders hun geluk overzee gezocht. Canada, Amerika, Australië, wie heeft er geen familie? Kun je het Afrikanen dan kwalijk nemen dat ze de oversteek wagen, met gevaar voor eigen leven nog wel, of Syriërs en Irakezen? Men heeft het steeds over de aanzuigende werking van ons asielbeleid. De werkelijke reden is het enorme verschil in levenstandaard, veiligheid en ontplooiingsmogelijkheden. De daaropvolgende gewetensvraag is niet of we bed, bad en brood willen delen, maar onze welvaart. Dan moeten we misschien zelf wel fors inleveren, omdat onze aarde onmogelijk iedereen op ons huidige westerse welvaartsniveau kan onderhouden. Welzijn kiezen voor welvaart en duurzaamheid in plaats van economische groei. Zolang we deze vraag niet willen of kunnen beantwoorden, wordt Fort Europa bestormd en zal het onmogelijk stand kunnen houden.

U bent hier