Assen

Hoera, we zijn uit de crisis! Na vijf jaren van sukkelen komt de economie weer op gang. We mogen een plus boeken van maar liefst een half procent. De woningmarkt kruipt uit het diepste dal omhoog. De werkloosheid is zelfs iets gedaald. De regering en de gedoog oppositie heeft het even voor de kiezen gehad, maar nu met de gemeenteraadsverkiezingen in zicht kan de coalitie eindelijk oogsten!

Wel erg toevallig vindt u?  Nee, ik ga u niet weer in de put praten, want dan koopt u geen auto’s keukens, meubels en huizen meer en laat mijn huis toevallig al weer drie jaar te koop staan, dus ik ga mijn eigen glazen niet ingooien.

Al die mensen die zeggen dat ze niets te besteden hebben, omdat ze hun baan kwijt zijn, omdat ze de gestegen vaste lasten niet meer op kunnen brengen, omdat ze hun huis niet kwijt kunnen, we geloven ze niet meer. Ze houden allemaal vrekkig hun hand op de knip. Dat ze het zogenaamd in Oost-Groningen zwaar hebben is geen toeval. U kent toch de reputatie van de Groningers?

De conclusie is dat economie geen exacte wetenschap is, waarom verbaast mij dat niet, maar  emotie. We hebben ons allemaal de ellende in gedoemdacht.

Laten we dus in 2014 niet weer dezelfde fout maken. We gaan dus niet denken aan al die lastenverhogingen die ons belastingvoordeeltje weer als sneeuw voor de zon zullen laten verdwijnen. Dat de Eurocrisis bij het minste of geringste weer op kan laaien. Geen woord meer over Aldel, aardbevingen, of de mega ontslaggolf die er in de thuiszorg dreigt. Dat werkgevers steeds vaker onder hun CAO uit proberen te komen. Dat de dure Polen alweer plaats moeten maken voor nieuw uit te buiten Bulgaren en Roemenen. Dat de voedselbanken de toestroom nog nauwelijks bij kunnen benen, bekijken we alleen nog positief, anders was er veel meer voedsel weggegooid, toch?

Dus aanleggen dat industrieterrein in Assen Zuid. Zet het Havenkwartier en het Veemarktterrein vol met dure huizen. We denken ons vooruit, of we lullen ons er wel uit.

Politiek is spelen met emoties.