Assen

We zijn van een land van trendsetters (Hollanditis, softdrugsbeleid, ontwikkelingssamenwerking) een land van volgers geworden (Verenigde Staten, Duitsland), of braafste jongetje van de klas (Europa). Terwijl landen die we kritiekloos volgen weer op hun schreden terugkeren, gaan we als een logge olietanker nog eindeloos op ramkoers door.

 In Duitsland gaan ze over tot de invoer van het minimumloon, omdat het leger van werkende armen daar alarmerend is gegroeid. In ons land moeten steeds meer werkers noodgedwongen als ZZP’er voor een hongerloontje lange dagen maken, of werken straks met uitkering onder het minimumloon. Nu de roep om legalisering van wiet hier stuit op onwil van de minister, hebben ze ons in het land van “The war on drugs” al links ingehaald. Goed, Obamacare komt maar met moeite van de grond, maar dat in een tijd waarin steeds meer mensen in eigen land de kosten voor een ziektekostenverzekering nu al niet meer op kunnen brengen en de marktwerking de solidariteit uitholt en de tweedeling in de kwaliteit van zorg  tussen de have’s en don’t have’s steeds duidelijker zichtbaar wordt. Liberaal geöriënteerde partijen in ons kikkerland schreeuwen moord en brand als er nivellerende maatregelen dreigen, Obama wijst in zijn State of the Union over de steeds breder gapende kloof tussen arm en rijk. Al onze liberalen moeten massaal aan de Probama, het middel tegen rigide marktkapitalistitis.