A Long Walk To Freedom
A Long Walk To Freedom
"A Long Walk To Freedom" was zwaar en pijnlijk, maar een mars met grote lading. Een aantal uitgeprocedeerde asielzoekers begon vrijdag 27 februari aan een lange looptocht, met als eerste etappe Groningen-Assen. In Assen werden zij voor het stadhuis ontvangen door een grote groep demonstranten en een afvaardiging van het college. Daar konden zij het doel van de mars vertellen: generaal pardon voor alle asielzoekers die vallen onder de oude wet en speciaal voor Assen: niet meewerken aan uithuiszetting.
De deelnemers aan de mars hielden zich flink, maar eenmaal aangekomen op het overnachtingadres, bleek hoe zwaar de tocht van ruim 30 kilometer was geweest voor deze ongeoefende lopers. Blaren ter grootte van de Van-harte-pardon-button die ze op hun jas droegen en pijnlijke spieren in knieën en kuiten. Maar dat hadden ze graag over voor het doel waarvoor ze liepen: begrip voor hun dramatische situatie en voor die van vele andere uitgeprocedeerde asielzoekers.
De dertig marsdeelnemers voelden zich gesterkt door de sympathisanten die een deel van de tocht met hen meeliepen en door de grote groep mensen bij het stadhuis. Vanuit Groningen waren grote spandoeken meegekomen en de SP deelde foldertjes uit met uitleg van en oproep tot deelname aan deze actie.
Loco-burgemeester Gerit Piek nam de petitie van de asielzoekers, aangeboden door Massoud Djabani, in ontvangst. Piek gaf in zijn reactie aan dat ook de gemeente Assen bezorgd is over de gang van zaken wat betreft het asielbeleid. Hij haalde eerdere demonstraties op het Koopmansplein aan en de brief die de gemeenteraad naar de Tweede Kamer zond om te vragen om een ruimhartig beleid.
Helaas kregen de asielzoekers geen hart onder de riem gestoken door een krachtige stellingname van de loco-burgemeester. Evenals in januari de SP-motie, om uit te spreken als gemeente niet mee te werken aan uitzetting, door bijna de gehele raad werd verworpen, waagde ook nu weer de loco-burgemeester zich niet aan concrete uitspraken.
Na een warme maaltijd, verzorgd door de Irakese Vereniging, en een goede nachtrust, stapten de actievoerders de volgende ochtend op de bus naar Utrecht. Daar vond weer een demonstratie plaats en vervolgens te voet verder, via diverse andere demonstratieplaatsen, naar Den Haag.
